இன்றாவது நீ
கடைவீதி வரும்பொழுது
உன்னோடு நான்
பேசியாக வேண்டும்
மழைக்கான
காற்று அங்கும் இங்குமாய்
வீசிக் கொண்டிருக்கிறது
மழைக்கு முன்
உன்னைக் காண வேண்டும்
பேச வேண்டும்
இதுவே
ஓடிக் கொண்டிருந்தது
மனதில்
மெது மெதுவாய்
என்னை முந்திக் கொண்டிருக்கிறது
மழை
அகன்ற வீதியில்
மழையும் காற்றும்
மும்மரமாய் பேச
இனி எங்கனம் தேட
நிச்சயம்
நீ என்னைக் கடந்து
சென்றிருக்க மாட்டாய்
எதிர் திசையில்
தூரமாய்
வழியெங்கும்
வளையல் கடைகள்.
நீ இருப்பதற்கான
சாத்தியக்கூறுகள்
தென்பட
காத்திருக்கிறேன்
அதோ மழையில்
நீளும் கைகள்
உனதோ
கைகளை நனைத்துக்
கொண்டிருப்பது
நீயே
நேரெதிர் திசை
உன் பார்வைக்கு
எட்டிய தொலைவு
மேலும் வலுக்கிறது
மழை
அது நீயே தான்.
மழை ஒருபுறம்
பயம் ஒருபுறம்
உன்னை
ஓரிரு நிமிடங்கள்
மட்டுமே பார்த்து
பழகிய எனக்கு
இன்று
மழை தருகிறது நேரம்…
எப்போதுமல்லாமல்
இன்று தான்
உன்னை அத்தனை
நேரம் பார்த்துக்
கொண்டிருக்கிறேன்
பேரழகி நீ
உனக்கும் எனக்குமான
இடைவெளியில்
என்னை உனக்கு
காட்டிக்கொள்ள
ஏதாவது செய்தாக
வேண்டும்
உன் தூர விழி கொண்டு
என்னை நீ
பார்த்தாக வேண்டும்
விழும் மழையையும்
எழும் பயத்தையும்,
விலக்கி
உன்னிடம் நான்
பேசியாக வேண்டும்
மேகம் விலகிய
மறுநொடி விண்ணில்
சிமிட்டும் விண்மீனைப்
போல்
நீ பார்ப்பது என்னையோ
ஏது செய்யப்போகிறேன்
உன் பார்வையின்
அர்த்தம்
எதுவாகினும்
நீ பார்த்தாய்…
மழை விட்டு
குடையுடன் நீ வீடு சேர
சிறிது நேரத்தில்
மீண்டும் பிடிக்கிறது
மழை
இந்த இரவை
நனைத்துக் கொண்டிருக்கும்
தூறல் போல்
என் மனதை மென்மையாய்
நனைத்துக் கொண்டிருக்கிறது
உன்னிடமிருந்து
வந்த அந்த
அதீத பார்வை
